Yuhanna Müjdesinin 14. bölümünde İsa Mesih kendisinden sonra gelecek olan bir kişiden bahseder ve söz konusu ayetler bazı kişiler tarafından gelecek bir peygambere dair müjdeleyici bir ön bildiri olarak yorumlanır. Ancak bu kısa yazıda bu türden bir iddianın (argümanın veya yorumun) rasyonel açıdan geçerli bir argümana dayanmadığını göstermeye çalışacağım. Öncelikle mevzubahis ayete bir bakalım. Yuhanna 14:16-17’de şöyle diyor:
Ben de Baba’dan dileyeceğim. O sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı (paraklētos), Gerçeğin Ruhu’nu verecek. Dünya O’nu kabul edemez. Çünkü O’nu ne görür, ne de tanır. Siz O’nu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır.
Şimdi burada prima facie bir insandan bahsetmediği açık gibi görünmektedir. Ancak şimdilik bu metinsel-edebi ve hermenötik incelemeyi (ayette ne kastedildiğini) bir kenara bırakacak ve öne sürülen fikrin doğru olduğunu (yani burada gelecek bir peygamberden bahsedildiğini) farz edeceğim.(1) Diyelim ki (for the sake of the argument) burada sonradan gelecek bir insandan (peygamberden) söz ediliyor olsun.
Burada öncelikle söz konusu ayetin (buna Y1 diyelim) vahiy ürünü olduğu, yani Tanrı Sözü olduğu kabul edilir. Bunun en temel sebebi R dinini tebliğ eden P kişisinin Tanrı tarafından müjdelendiğine örnek gösterilmesidir. Bu sözler insan sözü olsaydı, o zaman önceden bildirilme konusunda bir otorite olamazdı. Dolayısıyla şöyle düşünülür: P kişisi Tanrı Sözü’nde önceden bildirilmiştir. O halde P kişisinin tebliğ ettiği R inancı doğrudur. Dolayısıyla Hristiyan Kutsal Yazılarının da P kişisinin kimliğini tasdik ettiği iddia edilir. Ancak şu açıktır ki bu ayet bir kitap (Yuhanna Müjdesi) içerisinde yer alır. Ancak Yuhanna Müjdesinin (YM) geri kalan kısmı R inancı ile uyumlu değildir. Dolayısıyla burada neden Y1’in Tanrı Sözü olup geri kalanın (Yn) Tanrı Sözü olmadığı gösterilmelidir. Aksi halde argüman şöyle olur:
1. Tanrı Sözü’nde önceden bildirilen kişi Tanrı’nın elçisidir.
2. Y1 Tanrı Sözü’dür
3. Y1, P kişisini önceden bildirip tasdik eder.
4. Dolayısıyla P kişisi Tanrı’nın elçisidir.
5. Dolayısıyla R dini doğrudur.
Bu argümanda fark edilmeyen bazı kabuller vardır. Tanrı Sözü olarak kabul edilen Y1’in içinde yer aldığı YM’nin geri kalan kısımlarının, yani Yn’nin Tanrı Sözü olarak reddedilmesidir. Dolayısıyla Y1 Tanrı Sözü olarak kabul edilirken Yn reddedilir. Bunun sebebi olarak ise “R inancı/dini açısından Y1 uygun olup Yn’in olmadığı gösterilir. Başka bir deyişle Y1’in kabul edilip Y1’in reddedilmesinin nedeni R inancıdır. Fakat argüman zaten R inancını doğrulamaya çalışıyordu; öyle görünüyor ki argüman vardığı sonucu zaten argümanın öncülleri arasında örtük olarak varsaymaktadır. Bu nedenle bu tür bir yaklaşım veya iddia döngüsel olup kendi doğruluğunu önceden varsaymaktadır; dolayısıyla da argüman geçersizdir. Netice olarak böylesi bir yaklaşım sonucu sağlamada başarısızdır.
Dipnot:
(1) Burada kimin kastedildiği ayet içerisinde verilen niteliklerden hareketle açık ve net ortaya çıkmaktadır. Örneğin gelecek kişinin elçiler ile birlikte olacak olması ve onlar içinde yaşayacak olması bu kişinin o dönemde geleceğine, “sonsuza dek” kalacak olup elçilerin arasında ve “içinde” yaşayacak olması bir insan olmadığına işaret eder. Esasında konuşmanın devamında (14:26) ise bu kişiden doğrudan Kutsal Ruh olarak bahsedilir.
Yorumlar
Yorum Gönder